डिल्लीप्रसाद अधिकारीयसैगरी बित्यो
केही उमेर जन्मिएर, हुर्किंदै र बढ्दै बित्यो,
चौथाई त सिक्नुपर्छ ! भन्दाभन्दै पढ्दै बित्यो ।
उमेर बढ्यो, बैश चढ्यो, बाटो कतै बिराइयो,
केही वर्र्ष आगत–बिगत, भाग्यसँग लड्दै बित्यो ।
घाम पश्चिम डुब्न लागे, सुख अझै भेटिएन,
यति गर्छु, उति गर्छु, मनमा चाह गढ्दै बित्यो ।
घर कहाँ ? जहान कहाँ ? बालबच्चा खुसी कहाँ ?
अजम्बरी पाए सरि, परदेशमा सड्दै बित्यो ।
छाला चाउरी पर्न थाल्यो केश पनि झर्न थाल्यो,
कति नै पो बाँचिएला ! मनै मनमा डढ्दै बित्यो ।
आशै–आशमा, प्रतिक्षामा, जीवन बित्न लाग्यो हजुर !
नियतिले उभ्याएको, कठिन पहाड चढ्दै बित्यो ।
