गायत्री परिरोशनीनाच् भालु नाच्
नाच् भालु नाच्, नाच् भालु नाच्
बारुले कम्मर, मर्काई–मर्काई नाच्
नाच् भालु नाच् …
कोठाभित्र होइन भालु, सबका सामु नाच्
देख्नेले लाज माने, आँखा चिम्ली नाच्
साँच् भालु साँच्, छोरानातिसम्मलाई साँच्
नाच् भालु नाच् …
देखाउने होइन भालु, खाने दाँतले नाच्
कोखाभित्र उम्रिएको, दाँत देखाई नाच्
भाँच् भालु भाँच्, सोझाजति भाँच्
नाच् भालु नाच् …
मादलको ताल, फेरी–फेरी नाच्
दहीच्युरा जे भेटे ’नि, रङ्ग फेर्दै नाच्
जाँच् भालु जाँच्, सबको नाडी जाँच्
नाच् भालु नाच् …
भन्नेहरु भन्दै गर्छन्, आफ्नै सुरमा नाच्
लाछीजति पाखा लाग्छन्, छम्छम्ती नाच्
ताछ् भालु ताछ्, निर्धाजति ताछ्
नाच् भालु नाच् …
बाँच् भालु बाँच्, आफू मात्र बाँच्
आँगन टेँढो, भए पनि नाच्
आए पनि नआए ’नि, नाच् भालु नाच्
नाच् भालु नाच् …।
