अशोककुमार शिवासङ्गत गुनको फल
सङ्गत भन्ने कुरा पनि बढो अजीव नै हुँदो रहेछ । निर्जीव होस् वा सजीव जुनसुकैलाई पनि सङ्गतले निकै ठूलो असर गर्दोरहेछ । कुरा के भने मेरो घरका सामानहरू चाहे त्यो जेसुकै जुनसुकै होस् जतिखेर पनि हल्ला गरी रहन्छन् । हल्ला गरी रहन्छन् भन्दा तपाईंहरूलाई आश्चर्य लाग्ला तर कुरा साँचो हो । सुन्नुस् न मेरो टेलिभिजन बत्ती नभएको बेला पनि खत्राकखुत्रुक खत्राकखुत्रुक गरिरहन्छ । त्यस्तै बत्ती नै नभएको बेला पनि भान्सामा फ्रिज कट्याक कुटुक गरिरहन्छ । खाना खानेबेलामा डाइनिङ टेबलमा मेच तानेर बस्न पाएको छैन मेच कराउँछ, उसलाई नै किचेर मार्नै लागे झैं गरी । बेलुकी ओछ्यानमा यसो पल्टिन खोज्यो क¥याक र कुरुक गरेर खाट कराउँछ मानौं उसले ठूलै बोझ थाम्नु परेको होस् । हुन त बोझ त किन नहोस् यो करिव पचहत्तर किलोको ज्यान जो बोक्नु पर्छ । तर पनि सबै चिजविज यसरी कराएको सुन्दा अचम्म अनि कहिलेकाहीँ त झर्को पनि लाग्छ ।
पहिला पहिला मेरी आमाले मलाई गाली गर्दा भन्ने गर्नुहुन्थ्यो– यो गधा सङ्गतले भुसुक्कै बिग्रियो सङ्गत ठिक भए पो गतिलो हुन्थ्यो, सङ्गत नै ठिक छैन के गतिलो हुन्थ्यो भनेर । मलाई अचम्म लाग्थ्यो होइन यो सङ्गतले के बिगार्छ हँ ? काम बिगार्ने त म पो हो त फेरि सङ्गतलाई केको दोष । तर कुरो ठिकै रहेछ– म हिजोआज पो बुझ्दै छु खाँटी कुरो त । एक दिन घरमा मेरो एक जना मित्र आएको थियो । हामी गफ गर्दा टेलिभिजनको आवाजले डिस्टर्ब गर्छ भनेर टेलिभिजन बन्द गरेर गफ गर्न लागेका थियौं एकछिन पछि अनायासै टेलिभिजनमा खत्र्याक्क आवाज आयो । साथी दङ्ग पर्दै सोध्यो होइन हौ, तेरो टिभी त त्यसै कराउँछ नि क्या हो । मैले भने सायद किचनमा फ्रिज पनि कराउँदै होला । तेरी भाउजू पसलबाट आइपुग्ने बेला भयो होला क्यार । मैले त्यसो भनेको सुनेर साथी तीन छक्क प¥यो । केही वेरमा भयो पनि त्यस्तै, मेरी धर्मपत्नी मेन गेटको खापा खोलेर भित्र कराउँदै पसेको आवाज आयो । तब मेरो साथी झनै दङ्ग परयो । श्रीमती कराउँदै किचनतिर पसिन् । मैले भने सुनिस् तेरो भाउजूको गन्थन । मेरा घरका सबै जसो चिजविजहरू उनैबाट प्रशिक्षित छन् । यतिसम्म कि किचनमा उनले गनगन गरिनन् भने चुलो पनि राम्रोसँग बल्दैन ।
बिहान सबेरै उठेर नित्यकर्ममा लागेको बेला के के चिजले के के काम सम्पन्न गर्नु पर्ने हो, त्यो ती चिजलाई थाहा भैहाल्छ । चुलोमा चिया बसालेर मन्दाग्नी जलाई पूजा गर्न पसेको बेला पूजा कोठाबाट बज्ने घन्टीको आवाजसँगै चिया पाक्दै गर्छ र पूजा सकेर तल ओर्लंदा चिया ठिक्क उम्लने बेला हुन्छ । त्यस बेला म भने ओछ्यानमै सुतिरहेको हुन्छु । मलाई मेरा वरिपरिका सामानहरूले कचकच गरिरहेकै हुन्छन्, होइन उठ्न हौ कत्रोबेर सुतेको भनेर कराइरहेझैं । यसो बाहिरफेर कतै श्रीमतीलाई लिएर जानु पर्दा मोटरसाईकलमा पछाडि बसेर मेरी श्रीमती मोटरसाइकलको स्पीड कन्ट्रोल गर्न कराइरहने हुनाले आजकाल त म एक्लै हुँदा पनि मोटरसाइकलले श्रीमती सम्झाई रहन्छ । अलिक स्पीड कुदायो कि त कट्याकट्याक र कुटुक्टुक गरी कराउँछ मोटरसाईकल । यसरी कराएको सुनेपछि ए स्पीड बढी भएछ क्यार भनेर अलिक कम गर्ने गर्छु । हिजो आज त म आफै पनि पो…। हरे सङ्गत गुनाको फल ।
गोल्कोपाखा, काठमाडौं
