प्रेम ओली ढकलपुरेभुस्याहा कुकुर
कवाडीलाई देख्यो कि
आफ्नो बच्चा चोर्न
आएको हो झैं भुक्छ
अली बलियो बाङ्गोलाई देख्यो भने
पुच्छर सेप्दै लुक्छ
दिनभर के मासु पसल
के भट्टी पसल ढुक्छ
पायो भने खायो
नत्र नभए पनि पुग्छ ।
गल्ली गल्लीमा अखडा छ
फलेका छन् फुलेका छन्
गोब्र्याउँदै तुर्क्याउँदै
जहाँ तहा डुलेका छन्
ढाक्रे झैं थाकेर
चोर आउँदा पनि उड्दैनन्
मान्छेको सिको गरेर
कार्तिक पनि कुर्दैनन् ।
नगरपालिकाले पनि
न यिनलाई यतै पाल्छ
न कतै लगि फाल्छ
न चोर डाँकालाई जस्तै
जेल लगेर हाल्छ
बगानमा होस् कि पार्कमा
भुस्याहा कुकुर फालाफाल छ ।
भोट बैंक भएको भए
पार्टीका भरमा हुन्थे
नोट बैंक भएको भए
मान्छेका घरमा हुन्थे
न काटी कान हुने
न साटी खान हुने
न बाँडी खान हुने
न चाटी खान हुने
न यिनलाई जोत्न मिल्ने
न यिनको गोबरले पोत्न मिल्ने
सब कुरामा यि बेकाम छन्
त्यसैले होला भुस्याहा कुकुर
खाली नामले बदनाम छन् ।
कतै कतै सुनिन्छ
भुस्याहा कुकुर अचेल काम लाग्दैछन् अरे
होटेल रेस्टुराँमा मम सेकुवासँग पाक्दैछन् अरे ।
दाङ, हाल : काठमाडौं
