लावण्य सापकोटापाँच कविता
१. पाँडे पुरस्कार पड्काको रहेछु
हिजोसम्म मैले
ढाँट कविता मात्र लेखेको रहेछु भ्याएसम्म मैले {{read_more}}
भाट कविता पनि लेखेको रहेछु
ढाँट र भाट कविता भट्याएर ठाँटसँग कवि भैखाएको रहेछु ।
हिजोसम्म मैले
ट्वाँट कविता मात्र लेखेको रहेछु
सकेसम्म मैले
स्वाँठ कविता पनि लेखेको रहेछु
ट्वाँट र स्वाँठ कविता पाठ गरेर
थुप्रै पुरस्कार च्वाँट पारेको रहेछु ।
हिजोसम्म मैले
कसैले बुझ्दै नबुझ्ने हाडे कविता मात्र लेखेको रहेछु
सकेसम्म मैले कसैले सुन्दै नसुन्ने
साँढे कविता पनि लेखेको रहेछु
हाडे र साँढे कविता सुनाएर
प्रशस्तै पाँडे पुरस्कार पड्काको रहेछु ।
२. फरक
शहीदको शरीरबाट
देश प्रेमको सुगन्ध आउँदोरहेछ
सांसदको शरीरबाट
सत्ताप्रेमको हरक आउँदो रहेछ शहीद र सांसदमा
यही फरक हुँदोरहेछ ।
३. वर्तन र परिवर्तन
बुहारीले गरेजस्तै छोराले पनि गरेहुन्थ्यो घरको बुहार्तन अर्थात्
छोरीले माझेनजस्तै छोराले पनि माझे हुन्थ्यो घरका भाडा वर्तन
अनि पो आउँथ्यो देशमा गाढा परिवर्तन ।
४. शहीद र सांसद
उनी शहीद भए
जसले आमाको आँशु पुछे यिनी सांसद भए
जसले आमाको मासु लुछे उनी शहीद भए
जस्ले देशको मान र शानका लागि मरिमेटे यिनी सांसद भए
जसले देशकै नाम निशाना मेटे ।
उनी शहीद भए
जो मरेर पनि अमर भै व्यूँतिरहे यिनी सांसद भए
जो बाँचेर पनि मरेसरह भै सुतिरहे ।
५. जनताको लात
मजाले खाए नेताले बासमति धानको भात
मजाले गाए नेताले सहमति र सम्बिधानको बात
मजाले खाए धानको भात
मजाले गाए सम्विधानको बात
तर, समयमा सम्विधान दिन नसक्ता
मजाले खाए नेताले
जनताको लात ।
विराटनगर
