चट्याङ मास्टरतपाईं पनि आज भोलि कविता लेख्नुहुन्छ अरे !
तपाईं पनि आज भोलि कविता लेख्नुहुन्छ अरे
निराशाको बिगुल फुक्नुहुन्छ अरे
आक्रोशको मादल ठोक्नुहुन्छ अरे
तपाईंको कलमले त क्रान्ति बोलाउँछ रे
शान्ति भगाउँछ रे
तपार्इं पनि आज भोलि कविता लेख्नुहुन्छ अरे !
तपाईं जत्तिकोले कलम चलाई सकेपछि
सूर्य पनि अलि बढी चम्किलो नदेखिए के मजा ?
तपाईं जत्तिकोले कलम चलाई सकेपछि
समुद्र पनि अलि बढी नफैलिए के मजा ?
तपाईं जत्तिकोले कलम चलाई सकेपछि
हिमाल पनि अलिकति न उचालिए के मजा ?
तपाईं पनि आज भोलि कविता लेख्नुहुन्छ अरे !
निराशा र आक्रोश फैलाउन कवि नै किन चाहिन्छ र ?
अत्याउन र लत्याउन कविता नै किन चाहिन्छ र ?
मलाई अलिकति उत्साह लेखि दिनुहोस् न कविजी
मलाई अलिकति आशा थपि दिनुहोस् न कविजी
मलाई रुवाउन मेरो परिस्थिति पर्याप्त छ
मलाई अलिकति हाँसो लेखि दिनुहोस् न कविजी
तपाई पनि आज भोलि कविता लेख्नुहुन्छ अरे !
खुबै लेख्नुहुन्छ अरे देशको पिर ब्यथा
त्यसमा आफ्नो कर्तव्यको कुरा पनि लेखि दिनुहोस् न कविजी
कति लेख्नु हुन्छ किन लेख्नु हुन्छ मृत्युको सन्देश ?
मलाई अलिकति जीवन लेखि दिनुहोस् न कविजी
तपाईं पनि आज भोलि कविता लेख्नुहुन्छ अरे !
बत्तिसपुतली, काठमाडौं
