काेमलप्रसाद पोखरेलजोबन गयो बैँस त…
म नेता जिती भोट, बस्दैछु माथि,
म आनन्दले रम्छु नोटै समाति ।
यता भोटदाता कुनै सम्झिएन,
गयो जोबनै बैंस जाँदै गएन ।।
कमी हुन्न याहाँ न ता हुन्छ खाँचो,
सधैं झूटलाई बनाएर साँचो ।
गरें चर्तिकाला अझै धित् मरेन,
गयो जोबनै बैंस जाँदैगएन ।।
सधैं लोभ लाग्नेछ बानी बसेको,
अहोरात्र देख्दैछु मान्छे खसेको ।
तथापि स्वयं मर्छु भन्ने भएन,
गयो जोबनै बैंस जाँदैगएन ।।
म साँढे यता वा उता चर्न सक्ने,
सबै नै मरून् जे गरून् भोग गर्ने ।
त्यही रोग लागेछ जाती भएन,
गयो जोबनै बैंस जाँदैगएन ।।
म मन्त्री बनी हक् जमाएर बस्छु,
किशोरी त्यहाँ एक भर्ती म गर्छु ।
असत्ती छ यो मन् कसै थामिदैन,
गयो जोबनै बैंस जाँदैगएन ।।
म भेटेजति ख्वाप्प निल्दिन्छु आज,
बसी मेचमा ठस्ठसी राजकाज
गरें जोसमा होस केही रहेन,
गयो जोबनै बैंस जाँदैगएन ।।
म ता भोटमा ओठले गर्छु काम,
नजित्ने भए नोटले गर्छु काम ।
म झैं धूर्त नेता कतै भेटिएन,
गयो जोबनै बैंस जाँदैगएन ।।
म खाऊँ म लाऊँ गरूँ मोजमस्ती,
लजाई बसून् काखमा म्यामजस्ती ।
यही धङ्धङी आजसम्मै गएन,
गयो जोबनै बैंस जाँदैगएन ।।
म पाउन्नथें खान केरा कदाचित्,
पर्यो स्वर्ण मौका र खाएँ भकाभक् ।
कति भ्याइयो होस केही भएन,
गयो जोबनै बैंस जाँदैगएन ।।
पखाला चल्यो टुर्र झन् टुर्र फेरि,
पस्यो अख्तियारी त्यहीं दाउ हेरी ।
परें खोरमा चोरझैं, क्यै चलेन,
गयो जोबनै बैंस जाँदैगएन ।।
कठै देश थारो छ लागेन बाली,
बहर् गड्गडीमा छ खाएर छाली ।
बुढो गोरु ढुक्दैछ, बन्दैन काम,
गयो जोबनै बैंस जाँदैगएन ।।
गयो हेर्न मेला त्यहाँ इस्क गर्छन्,
स्वयं कोरली नै बहरसाथ चर्छन् ।
कठै बृद्धको चित्त चोखो रहेन,
गयो जोबनै बैंस जाँदैगएन ।।
कसैले हजुर्बा भने चित्त दुख्छ,
बिना काम बाजे भने रीस उठ्छ ।
धरोधर्म बुढो छु भन्ने भएन,
गयो जोबनै बैंस जाँदैगएन ।।
कसैले भने भाइ उफ्रेर नाच्छु,
मुसुक्कै गरी मन्द मुस्कान हाँस्छु ।
सबै केश पाकेछ थाहै भएन,
गयो जोबनै बैंस जाँदैगएन ।।
जबानी छँदा ऐसमा पात्तिएको,
घमण्डीपनाले थिएँ मात्तिएको ।
झरे दाँत बत्तीस तृष्णा झरेन,
गयो जोबनै बैंस जाँदैगएन ।।
म सानो छँदा बा सधैँ भन्नुहुन्थ्यो,
मजस्तो हुँदा चेत फर्किन्छ यस्को ।
हजुर्बा भएँ चेत किञ्चित् फिरेन,
गयो जोबनै बैंस जाँदैगएन ।।
सहारा छ लाठी सधैँ एक साथी,
चिठीपत्रद्वारा नि डाक्दैछ माथि ।
अझै के गरूँ यौनलिप्सा गएन,
गयो जोबनै बैंस जाँदैगएन ।।
सुरूङ्गा, झापा
