नारद गौतमदुई ठोकान
एक
सबै चेतना निम्न पाएर ठग्छन् ।
नबोल्दा यहाँ साथ लाएर ठग्छन् ।। {{read_more}}
खुलून् बुद्धिका द्वार सम्पूर्ण उघ्रुन् ।
मिठा शब्दमा झूट गाएर ठग्छन् ।।
दुई
नसधै ठग्गिने झुक्किने ताल यस्तो ।
उहीँ चाल आवृत्ति भो हेर कस्तो ???
गए जिन्दगी आशमा अल्झिएर ।
कुनै लाज मान्दैन खै ठग्दिएर ।।
